Οι περικοπές στις παροχές υγείας συνεπάγονται νέα δραματική οικονομική επιβάρυνση για τους εργαζομένους, τους ασφαλισμένους, τους ασθενείς. Τα νέα ζευγάρια που φέρνουν στον κόσμο ένα παιδί δε θα παίρνουν αυτό το κουτσουρεμένο επίδομα τοκετού, εκτός εάν γεννούν στο σπίτι, στο χωράφι, στο δρόμο... Χρόνιοι πάσχοντες όπως οι νεφροπαθείς, εάν δεν έχουν λεφτά -και αρκετά μάλιστα- για να δώσουν για τη θεραπεία τους και τα φάρμακά τους, θα στέλνονται στο θάνατο. Τα 462 εκατομμύρια ευρώ που κόβονται - «εξοικονόμηση πόρων» το λένε - σημαίνουν άνθρωποι χωρίς θεραπεία, ιατρική παρακολούθηση, φάρμακο, επιδόματα, άνθρωποι στο έλεος της αρρώστιας, ασθενείς να πεθαίνουν ανήμποροι και αβοήθητοι. Αυτή είναι η κτηνωδία του σάπιου καπιταλισμού...
Αυτές οι εξελίξεις δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία και δε θα σταματήσουν εδώ. Το λένε άλλωστε και οι ίδιοι όταν κάνουν λόγο για σχέση «κόστους - οφέλους» σαν κριτήριο για να συνεχίζουν να υπάρχουν τα πολυιατρεία του ΙΚΑ (τοπικές υπηρεσίες ΕΟΠΥΥ σήμερα) ή τα κέντρα υγείας, ακόμα και τα δημόσια νοσοκομεία. Αποτελούσε και αποτελεί κοινό στρατηγικό στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης των καπιταλιστικών κρατών, η ενιαία ελάχιστη παροχή δημόσιων υπηρεσιών υγείας - πρόνοιας - φαρμάκων για όλους τους εργαζόμενους - συνταξιούχους. Αυτό που λένε «Βασικό Πακέτο Παροχών». Πώς εκφράζεται αυτό πρακτικά;
-- Μείωση της κρατικής χρηματοδότησης του δημόσιου συστήματος Υγείας - Πρόνοιας (νοσοκομεία - κέντρα υγείας - ασφαλιστικά ταμεία - προνοιακά ιδρύματα και κοινωνικά επιδόματα).
-- Λειτουργία των δημόσιων μονάδων υγείας με επιχειρηματικά κριτήρια προκειμένου να «αυτοχρηματοδοτηθούν» από την πώληση υπηρεσιών υγείας.
-- Μετακύλιση των δαπανών στα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία σε συνδυασμό με την υποχρηματοδότησή τους από το κράτος και τους επιχειρηματίες, την ανεργία, τη μείωση των μισθών, τη «μαύρη» εργασία κ.λπ., αδυνατούν να αντεπεξέλθουν και προχωρούν σε συνεχείς περικοπές των παροχών προς τους ασφαλισμένους και αύξηση των πληρωμών.
Όλα αυτά σήμερα, έχουν ως συνέπεια να αποκλείεται ένας τεράστιος αριθμός ανέργων, ανασφάλιστων, από τις δημόσιες υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας, από φάρμακα - εμβόλια κ.λπ. ή ένα μικρό μέρος απ' αυτούς να βρίσκει διέξοδο στις υποτυπώδεις και τελείως ανεπαρκείς υπηρεσίες των ΜΚΟ, «κοινωνικών φαρμακείων», «κοινωνικών ιατρείων»... Τα μέτρα που παίρνονται δεν είναι προσωρινά. Επισπεύδεται η λήψη τους λόγω της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και θα παραμείνουν και στη φάση της όποιας ανάκαμψης προκύψει. Ήδη, έχουν υλοποιηθεί σε άλλες χώρες της ΕΕ. Και γι' αυτό το λόγο απαιτείται ενιαίο μέτωπο πάλης (εργαζόμενοι, ασφαλισμένοι, ανασφάλιστοι, συνταξιούχοι, νέοι, νοσηλευτικό προσωπικό, γιατροί) που θα παλέψει για αποκλειστικά δημόσιες δωρεάν παροχές Υγείας και κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον τομέα της Υγείας.
Οι εργαζόμενοι είναι οι αποκλειστικοί παραγωγοί όλου του τεράστιου πλούτου που υπάρχει και που μπορεί να καλύψει πλήρως και δωρεάν τις ανάγκες όλου του πληθυσμού, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, σε υπηρεσίες Υγείας, για την πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση, αξιοποιώντας όλα τα σύγχρονα μέσα και τις κατακτήσεις της επιστήμης. Και αυτό απαιτεί την ανάπτυξη ενός ενιαίου συστήματος Υγείας - Πρόνοιας με κεντρικό σχεδιασμό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης, με πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Με κοινωνικοποίηση όλων των επιχειρηματικών μονάδων υγείας που πληρούν τις προϋποθέσεις. Για να έχει ο λαός την υγειά του και να μπορεί να προκόβει προς όφελος όλης της κοινωνίας. Της δικής του κοινωνίας, χωρίς καπιταλιστές.
Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή Μας» του «Ριζοσπάστη», Σάββατο 2 Μάρτη 2013.
